Het was goed! Het was mooi! Maar het was vooral heel erg confronterend met de bezettingspolitiek van Israël. Waar we van alle kanten mee te maken kregen. Ook doordat we hoofdzakelijk op de Westbank verbleven.
Maar gelukkig zagen we ook veel mooie dingen. De mooie natuur, het landschap, en Bijbelse plaatsen. Al heb ik bij dat laatste de nodige bedenkingen. Bedenkingen die heel sterk op me afkwamen toen ik op de laatste dag nog even een kijkje ging nemen in de Geboortekerk in Bethlehem, waar we naast logeerden, en waar ik vier dagen lang elke dag weer, busladingen toeristen naartoe zag gaan. Terwijl het er zo duidelijk stond!:
Nu eerst terug naar de eerste dag. Een dag die vroeg begon en heel laat eindigde, doordat we via Kiev vlogen en dus een omweg maakten en urenlang moesten wachten op het vliegtuig van Kiev naar Tel Aviv. Dat werd dus, zoals Joëlleke twitterde: uit eten gaan op het vliegveld van Kiev... Nou ja, koffiedrinken met iets erbij. Want we hadden onderweg van Schiphol naar Kiev al gegeten, en zouden nog een keer eten krijgen als we onderweg waren van Kiev naar Tel Aviv...
Voor mij was het vliegen de allereerste keer. En ik vond het fantastisch, ook al was het een aanslag op m'n oren. Maar daar had ik op gerekend, omdat ik dat al had als we in Duitsland reden met de auto, en dus wist wat me te wachten en te doen stond... Maar verder was het gewoon fantastisch.. Dus genoot ik van de plaats aan het raampje, me door Therese aangeboden, toen we in Kiev gingen landen...
vlak voordat we aan het tweede deel van de reis begonnen, en we opnieuw grondig gecheckt werden, zoals op Schiphol ook al was gebeurd... Dat vond ik de minst leuke momenten. Iemand die in je handbagage gaat graaien, je sommeert je riem uit de broek te halen en je schoenen uit te trekken...
Maar t hoort erbij. En ergens begrijp ik het ook wel. En tegelijkertijd ontdek je dan dat het uiteindelijk zo lek is als een mandje, want beide keren werd m'n aansteker niet gezien, hoewel het verboden is die mee te nemen in je handbagage (had speciaal een oude in m'n tas gedaan en de goede in de koffer), en werd zelfs Arnold's flesje met water gewoon niet opgemerkt op de terugweg...
En daar gingen we. Opweg naar Tel Aviv,
en een reeks vragen moesten beantwoorden, zoals: wat kom je hier doen, waar ga je naar toe, met wie ben je hier... Waar we allemaal hetzelfde antwoord op hadden: met een groep van de kerk om de heilige plaatsen te bezoeken...
Door alle voorschriften duurde het een eeuwigheid voor we door de douane waren en onze koffers kregen, en tot overmaat van ramp bleek de koffer van Dora er niet bij te zijn, waardoor het allemaal nog langer ging duren en ze een reeks formulieren moest invullen... Toen moesten we nog naar Nazareth, waar we tegen twee uur aankwamen. De ontvangst daar was prima, en er stond zelfs nog een gedekte tafel voor ons klaar, dus snel nog iets gegeten en warme thee met mint gedronken, terwijl we ondertussen de sleutel van de kamer kregen. Om kwart voor drie rolden we bekaf onze heerlijke bedden in om nog een paar uurtjes te slapen, want om 8 uur moesten we weer ontbijten, om om half negen weer in de bus te zitten om naar het meer van Galilea/Tiberias te rijden waar een boottocht gepland stond..
Meer foto's van de reis er naartoe staan hier!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten