Verslag dag 4

Lekker geslapen en opnieuw vroeg weer op. Vandaag zal vooral een dag met veel informatie worden.
Eerst gaan we naar het Ghetto Fighters House Museum, dat vlak bij Nes Amin ligt. Een museum dat speciaal gericht is op de gebeurtenissen in het Getto van Warchau, maar dat, merkwaardig genoeg, ook speciale ruimte heeft ingericht over de holocaust vanuit Nederland... Waarom die speciale ruimte met betrekking tot de oorlog en de deportatie van de Joden uit Nederland wordt me niet echt duidelijk...

En net als elk oorlogsmuseum is ook dit museum aangrijpend en deprimerend. Al gauw ben ik Arnold kwijtgeraakt in één van de grote zalen. 'k Heb genoeg aan m'n eigen 'syndroom', en de aanwezigheid van de vele bewapende militairen die er rondlopen, als onderdeel van hun training, voelt ook niet goed... Als ik dan ook nog iemand van de groep tegenkom die er helemaal beroerd van is en op zoek is naar de uitgang is m'n keus snel gemaakt: wegwezen! Samen gaan we naar buiten en zoeken een plekje in de schaduw bij de bus. Om me heen kijkend, en met in m'n achterhoofd alles wat we al gehoord hebben over de bezetting van de Westbank, moet ik heel hard de neiging onderdrukken om te roepen: Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet!
Vervolgens gaan we op weg naar de Arabisch-Israëlische stad Sakhnin, waar Trees Kosterman woont, samen maar het Palestijns-Israëlische man Ali Zbidat. Op het internet zijn veel verhalen van en over Trees te lezen, o.a. hier en hier. Over hoe ze, samen met haar man vecht voor hun bestaan daar. Letterlijk!
Op weg er naartoe zien we opnieuw delen van de muur die Israël heeft aangelegd en nog aanlegt, ondanks dat ze hiervoor geen toestemming hebben. Sterker nog, het internationale gerechtshof heeft de bouw verboden... Maar wie denkt dat dit een geluidswal is, vergist zich...

En vaak betekent het dat de Palestijnse boeren daardoor afgesneden zijn van hun land, en dat dan dus niet meer kunnen bewerken. Vervolgens grijpt de staat dan terug op een wet uit het Ottomaanse Tijdperk, waarin staat: dat als je je land drie jaar niet bewerkt hebt, dat land automatisch vervalt aan de staat, die het dan aan de kolonisten geeft zodat ook daar een nederzetting gebouwd kan worden. Op de foto is te zien dat in dit geval die nederzetting al gebouwd wordt...
De ontvangst is overweldigend en gastvrij en Ali heeft de hele morgen al in de keuken gestaan om voor ons te koken, en al gauw zitten we allemaal te eten...

En als alle magen gevuld zijn vertelt Trees haar verhaal, regelmatig aangevuld door Ali, die ook Nederlands spreekt, omdat hij jarenlang in Nederland woonde...

Vol vuur verteld ze ons over hoe haar leven er uitziet. Hoe ze maar geen vergunning krijgen voor hun huis, dat ze inmiddels wel gebouwd hebben, dat ze geen waterleiding, stroom en riolering hebben en daarvoor afhankelijk zijn van goedwillende buren. En over alle boetes die ze krijgen en niet kunnen betalen, en waarvoor Ali dan maar weer een straf 'uitzit', soms letterlijk, soms via een taakstraf. En dat er elk moment een bulldozer hun huis kan komen platwalsen... Ook al staat dat huis op de grond die generatieslang van de familie is. Hun huis, hun land en hun olijfgaard...

Met in de 'verte' een illegale (volgens het volkenrecht) nederzetting.

Omdat het in de tent waar we zitten erg warm is verkassen we naar de zijtuin, waar het stukken beter toeven is...

Boordevol gedachten vertrekken we weer naar Nes Amin, waar nog een rondleiding door de Kibboets op het programma staat.

Na het avondeten houden we een viering en bespreken we de gevoelens van de voorbije dag, gevoelens die ons door elkaar schudden, door deze twee zo totaal verschillende activiteiten, die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben, maar ergens toch wel...  en we besluiten de viering met de maaltijd van de Heer... en met het zingen van lied: 173:4
Gij onderhoudt de vlam van ons bestaan,
aan U, o Heer, ontleent het brood zijn leven,
ons is een lofzang in de mond gegeven,
sinds Gij de weg van ‘t offer zijt gegaan. 
Dan is het tijd geworden om nog even te ontspannen... en hoe doe je dat beter dan zo: lekker buiten, waar het nog zwoel is, nog even internetten...

   
Meer foto's staan hier!